ในหลายทศวรรษที่ผ่านมา แนวคิดของโลกาภิวัตน์ขับเคลื่อนการเติบโตของเศรษฐกิจโลก มีการจ้าง Outsource จากประเทศที่มีต้นทุนการผลิตต่ำ และซัพพลายเชนที่มีขนาดใหญ่ระดับโลก เช่น ฟรุ้ตคัพ พีชที่ปลูกในอาร์เจนตินาแต่นำไปแพ็กลงถ้วยที่ไทย และขนส่งมาจำหน่ายที่สหรัฐอเมริกา ลักษณะซัพพลายเชนเช่นนี้อาจไม่สมเหตุผลเพราะย้อนไปมา แต่ก็มีความสมเหตุสมผลในด้านของต้นทุนที่ถูกที่สุด
ในปัจจุบันเป็นที่ทราบกันถึงดีถึงความจำเป็นในการลดการปล่อยคาร์บอนสู่สภาพอากาศ ผู้ผลิตต้องหาหนทางในการลดคาร์บอนด้วยมาตรการต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการลงทุนเครื่องจักรใหม่ที่มีประสิทธิภาพ มีคาร์บอนฟุตพรินต์ที่ต่ำ การใช้พลังงานหมุนเวียนแทนฟอสซิล ตลอดจนการใช้วัสดุรีไซเคิลที่มีคาร์บอนฟุตพรินต์ต่ำกว่าวัสดุใหม่
สงครามการค้าระหว่างจีนกับสหรัฐอเมริกาที่เริ่มมาตั้งแต่ปี 2017 สมัยประธานาธิดีโดนัลด์ ทรัมป์ ทำให้เกิดกระแสที่เรียกว่า ‘Supply Chain Decoupling’ หรือ การแยกออกของซัพพลายเชน จากแต่เดิมในยุคโลกาภิวัตน์ที่เน้นการเป็นซัพพลายเชนขนาดใหญ่ มีจีนเป็นผู้ผลิตป้อนสินค้าราคาถูกให้กับโลก ในปัจจุบันบริษัทผู้ผลิตต่าง ๆ ได้ย้ายออกจากจีนเพื่อหลีกเลี่ยงผลกระทบจากการกีดกันทางการค้า
ช่วงเวลาหลายทศวรรษที่ผ่านมา จีนเป็นโรงงานผลิตของโลก ผลิตสินค้าที่มีราคาถูก แต่เดิมคุณภาพอาจจะไม่ดีนัก หากต้องเลือกซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าผู้บริโภคอาจรู้สึกเชื่อถือและเลือกซื้อสินค้าจากญี่ปุ่นหรือยุโรป สิ่งนี้เป็นวิวัฒนาการในการผลิตของประเทศต่าง ๆ เกาหลีใต้และญี่ปุ่นก็เคยผ่านช่วงเวลาแบบนี้มาแล้วเช่นกัน ในปัจจุบันบริษัทจีนระดมทุนเข้าตลาดหลักทรัพย์บริษัทแล้วบริษัทเล่าทำให้มีเงินลงทุนในเทคโนโลยีการผลิตที่ทันสมัยส่งผลให้คุณภาพของสินค้าดีขึ้น ข้อมูลทางสถิติระหว่างปี 2019-2022 บ่งชี้ว่ามีพัฒนาการที่ดีขึ้น จีนได้สัดส่วนยอดส่งออกสินค้าเกรดที่มีคุณภาพสูงขึ้น (ราคาสูงขึ้น) แน่นอนว่า
ในการผลิตทุกสิ่งอย่างมีการปล่อยคาร์บอนออกมา ไม่ว่าจะเป็นตัวเครื่องจักรที่ใช้ผลิตเอง ซึ่งการปล่อยคาร์บอนจะมากหรือน้อยนั้นขึ้นอยู่กับแหล่งที่มาของพลังงานว่ามาจากแหล่งพลังงานหมุนเวียนหรือฟอสซิล กระบวนการที่ใช้ในการผลิตว่าใช้วัสดุมากหรือน้อย สิ่งเหล่านี้เป็นตัวกำหนดคาร์บอนฟุตพรินต์ที่ทิ้งไว้บนตัวผลิตภัณฑ์ ซึ่งปัจจุบันสหภาพยุโรปมีกฎหมายให้ระบุคาร์บอนฟุตพรินต์ในสินค้าที่จะนำเข้าสู่สหภาพยุโรป เพื่อเป็นการลดการปล่อยคาร์บอน เริ่มตั้งแต่การเลือกซื้อวัสดุหรือเครื่องจักรในการผลิตที่มีคาร์บอนฟุตพรินต์น้อยไปจนถึงสามารถผลิตผลิตภัณฑ์ได้โดยใช้กระบวนการปล่อยคาร์บอนน้อยที่สุด
ความยั่งยืนกลายมาเป็นเกณฑ์ในการเลือกซัพพลายเออร์ ซึ่งจะมีผลโดยตรงต่อความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจ ในตอนนี้หลายภาคส่วนของโลกกำลังแข่งขันกันเพื่อเตรียมความพร้อม
บริษัทของคุณมีคาร์บอนฟุตพรินต์มากแค่ไหน? อะไรคือข้อจำกัดในการปล่อยคาร์บอนระหว่างการผลิตผลิตภัณฑ์ของคุณ? เราจะก้าวไปสู่การสร้างโรงงานที่ปล่อยคาร์บอนเป็นศูนย์ได้อย่างไร? ก่อนที่จะถึงงาน EMO Hannover 2023 ในปีนี้ ผู้เชี่ยวชาญกำลังหารือเกี่ยวกับความสำคัญของความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีและวิธีการผลิตอุปกรณ์การผลิตสำหรับโรงงานทั่วโลก
ในการลงทุนซื้อเครื่องจักรใหม่มักมีต้นทุนสูง ใช้เงินลงทุนมาก มีโอกาสขาดทุนจากการใช้เครื่องจักรได้ไม่คุ้มค่ามากพอ ราคาที่สูงทำให้การตัดสินใจยาก แต่ในปัจจุบันมีแนวทางในการจ่ายต่อครั้งใช้งาน (Pay per use) ซึ่งแน่นอนว่าการใช้งานต่อครั้งต้นทุนย่อมสูงกว่าการเป็นเจ้าของเครื่องเอง แต่ก็ทำให้สามารถหลีกเลี่ยงความเสี่ยงจากการลงทุนที่ผิดพลาดได้ จนกว่าผู้ผลิตจะมั่นใจจริง ๆ ว่าซื้อมาใช้แล้วคุ้มค่า โดยคำนวณจากประสิทธิภาพโดยรวมของเครื่องจักร (OEE-
ในยุคที่อุปสงค์ลดลง เศรษฐกิจจะถดถอยในอีกหลายปีถัดจากนี้ ธุรกิจจำเป็นต้องปรับให้มีความคล่องตัวมากขึ้น ผู้ผลิตในสหราชอาณาจักรเกือบ 4 ใน 5 เพิ่มการลงทุน ปรับปรุงประสิทธิภาพ ความคล่องตัว เพื่อบรรเทาผลกระทบทางเศรษฐกิจในระดับโลก ไม่เพียงแต่เพื่อความอยู่รอดแต่เพื่อการเติบโตต่อไป ในบทความนี้สะท้อนทัศนคติของผู้ผลิตสหราชอาณาจักรที่มีต่อเรื่องของการปรับตัวเพื่อก้าวต่อไปข้างหน้า
ในการที่จะออกผลิตภัณฑ์ใหม่ ๆ นอกจากเรื่องของดีไซน์แล้วยังมีเรื่องของคุณสมบัติวัสดุเข้ามาเกี่ยวข้อง เช่น เก้าอี้ หากทำด้วยวัสดุที่นำความร้อนได้ดี เวลานั่งก็จะอุ่น หรือวัสดุที่มีคุณสมบัติฆ่าเชื้อได้ด้วยตนเองที่เหมาะกับการนำมาใช้ทางการแพทย์ บทความนี้เล่าถึงความสำเร็จในการทำกระบวนการที่แต่เดิมไม่เคยทำได้ในวัสดุชนิดหนึ่ง ในปัจจุบันสามารถทำได้แล้ว และเป็นการเปิดโอกาสให้กับผลิตภัณฑ์รุ่นใหม่ ๆ ที่จะตามมาอีกมากมาย
